آمونیوم کلراید (نشادر) چیست و چه کاربردهایی در صنعت گالوانیزه و آبکاری دارد؟

 

آمونیوم کلراید، یک ترکیب نمک کریستالی سفید غیر آلی و اسیدی خفیف است که معمولا در زباله‌های زغال‌سنگ و در اطراف دریچه‌های آتشفشانی تشکیل می‌شود.

افراد از این ماده به‌ عنوان طعم‌دهنده در شیرین بیان مورد استفاده قرار می گیرد.

نشادر به‌عنوان محصول جانبی در فرآیند‌های شیمیایی مختلف، به‌ویژه از فرآیند حلاجی برای تولید کربنات سدیم از کلرید سدیم، آمونیاک، دی‌اکسید کربن و آب به‌دست می‌آید.

سالانه بیش از 230 هزار تن سال آمونیاک در ژاپن تولید می‌شود که بیشتر برای کود در کشت برنج استفاده می‌کنند.

با این حال، این نمک آمونیاکی کاربرد‌های بسیار دیگری دارد که شامل استفاده در ساخت محصولات پاک‌کننده شخصی، مواد پیروتکنیک، فلزکاری، پزشکی، یک عامل طعم‌دهنده در صنایع غذایی و به‌عنوان الکترولیت در باتری‌های روی کربنی است.

 

کاربرد آمونیوم کلراید (نشادر) صنعتی در صنعت:

کاربرد آمونیوم کلراید (نشادر) صنعتی خلوص 99.5 در لحیم‌کاری:

حفاظت از خوردگی و اتصالات محکم
کلرید آمونیوم یا نشادر به چند دلیل در مواد کمکی لحیم‌کاری اهمیت بالایی دارد

تمیز کردن اکسید فلزات: با حذف پوشش اکسید از سطوح فلزی، موجب ایجاد پیوندی محکم با لحیم می‌شود.
بهبود جریان لحیم: با کاهش کشش سطحی لحیم، به جریان روان آن کمک می‌کند.
جلوگیری از خوردگی: از باقی ماندن بقایای خورنده در محل اتصالات لحیم‌شده جلوگیری می‌کند.

 

کاربرد آمونیوم کلراید (نشادر) صنعتی خلوص 99.5 در گالوانیزه کردن:

افزایش مقاومت به خوردگی
کلرید آمونیوم نقش اصلی در فرآیند گالوانیزه کردن ایفا می‌کند:

 

پوشش‌های گالوانیزه:

در گالوانیزه گرم، به عنوان الکترولیت عمل می‌کند و یک پوشش محافظ از جنس روی بر روی فولاد ایجاد کرده و مقاومت به خوردگی را بالا می‌برد.

حذف لایه اکسید:

پوشش‌های اکسیدی را پیش از عملیات گالوانیزه از روی سطوح فلزی برمی‌دارد.

 

نشادر در گالوانیزه

نشادر در گالوانیزه

 

گالوانیزه چیست؟

به زبان ساده گالوانیزه کردن یک فلز به آن خواص ضد خوردگی می دهد.

بدون پوشش محافظ روی، فلز در معرض رطوبت قرار گرفته و به طور بالقوه اکسید تشکیل میدهد و اصطلاحا زنگ می زند.

فولاد گالوانیزه گزینه ای مقرون به صرفه برای استفاده بجای موادی مانند آلومینیوم به منظور جلوگیری از خوردگی است.

 

فرآیند گالوانیزه کردن:

گالوانیزه کردن معمولاً به دو روش زیر انجام می‌ گردد:

گالوانیزه گرم (Hot-Dip Galvanizing):

در این روش، قطعات فولادی ابتدا تمیز می‌شوند و سپس به داخل حوضچه‌ای پر از روی مذاب غوطه‌ور می‌شوند.

این روش برای قطعات بزرگ و ساختارهای پیچیده مناسب است و باعث ایجاد لایه‌ای ضخیم از روی بر روی سطح فولاد می‌شود.

گالوانیزه الکتروکیمیایی (Electrogalvanizing):

در این روش، پوشش روی از طریق یک فرآیند الکتریکی بر روی فولاد نشسته و به صورت یک لایه نازک و یکنواخت تشکیل می‌شود.

این روش معمولاً برای قطعات کوچکتر و با دقت بالا به کار می‌رود.

 

روش خالص سازی آمونیوم کلراید (نشادر) ایرانی:

برای تهیه آمونیوم کلرید خالص، اسید کلریدریک خالص رقیق شده و آمونیوم هیدروکسید خالص ترکیب می شوند. یک بخش آمونیوم هیدروکسید به آرامی با دو بخش اسید کلریدریک و هم زدن مداوم محلول واکنش می دهد.

سپس این محلول تا شروع فرآیند تبلور حرارت داده می شود. در نهایت کریستال های آمونیوم کلرید ظاهر می شوند که جداگانه خشک و سرد می گردند.

برای به دست آوردن ۲۰۰ گرم آمونیوم کلرید خالص، باید ۳۰۰ گرم آمونیوم کلرید ناخالص را در ۳۰۰ میلی لیتر آب جوش حل کنیم.

۱۰ گرم آب کلر به محلول اضافه شده و به مدت ۲۰ دقیقه حرارت داده می شود. در نهایت ۱۰ گرم محلول ۱۰ درصد آمونیوم هیدروکسید اضافه شده و محلول نهایی تبخیر می گردد.

محلول تا مرحله دانه بندی تبخیر و سپس به طور کامل خشک می شود.

به این ترتیب آمونیوم کلرید خالص به دست می آید. کریستال های خالص آن بی رنگ یا سفید هستند.

این نمک در ۳ بخش آب با دمای ۱۵۰ درجه سانتیگراد حل می شود و در الکل تقریبا نامحلول است.

توجه داشته باشید که پس از شروع فرآیند دانه بندی باید حرارت دادن را متوقف کرد، وگرنه حرارت شدید منجر به تجزیه شده و مجدداً آمونیاک و اسید کلریدریک تولید می شوند.

 

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *